On Learning to Weave – You Grow Girl

Το Σάββατο ήταν σκοτεινό και βροχερό, το είδος της ημέρας που περνάς σε κλειστό χώρο στριμωγμένος, κινούμενος αργά, πίνοντας ζεστά υγρά, τρώγοντας ταινίες ή σειρές και φτιάχνοντας πράγματα.

Μόλις την προηγούμενη μέρα, ανακάλυψα το Χειροτεχνία στην Αμερική σειρά ντοκιμαντέρ, που μάλλον έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ήταν μια καλή στιγμή να μάθω ύφανση.

Έχω κάνει πολύ βασική ύφανση στο παρελθόν, αν και δεν μπορώ να πω ότι ήξερα πραγματικά τι έκανα. Με αυτήν την ευκαιρία, αποφάσισα να μάθω μερικές κατάλληλες τεχνικές σε έναν μικρό, ξύλινο αργαλειό – που ονομάζεται Todd Loom – που αγοράστηκε για λίγα μόνο δολάρια στο κατάστημα με οικονομίες. Ο αργαλειός δεν είχε κουτί ή οδηγίες. Ωστόσο, είχε ακόμα ένα έργο πάνω του που είχε δουλέψει ο πρώην ιδιοκτήτης, έτσι μελέτησα προσεκτικά την κατασκευή του πριν την αφαίρεση, θεωρώντας ότι θα μπορούσα να βασίσω την προσέγγισή μου σε αυτό που υπήρχε ήδη. Συμβουλεύτηκα επίσης το Ύφανση για αρχάριους μάθημα από την Annabel Wrigley μέσω Creativebug (FYI: αυτή δεν είναι μια χορηγούμενη ανάρτηση για την υπηρεσία) επειδή δεν ήμουν σίγουρος για τις διαδικασίες εναλλαγής νημάτων και δέσμευσης.

Και έτσι πέρασα μεγάλο μέρος της ημέρας: παρακολουθώντας χειροτεχνία στα αμερικανικά επεισόδια και χειρισμός λεπτών νημάτων γύρω από άλλα νήματα. Δεν έχω περάσει από όλα τα επεισόδια, αλλά από αυτά που είδα, μου άρεσαν Νήματα και Παπλώματα καλύτερος. Μηνύματα δεν ήταν τόσο καλό όσο περίμενα, αλλά μου άρεσε πολύ η δουλειά με χάντρες Τζόις Σκοτ.

Βαμβακερό ύφασμα και κλωστή βαμμένα με τσάι rooibos aka red bush, ένα βότανο χωρίς καφεΐνη από τη Νότια Αφρική που έχει πολύ σκούρο, κόκκινο χρώμα. Έπινα από το τσάι και μετά φύλαξα τα υπολείμματα για ένα μήνα για να κάνω ένα λουτρό βαφής, οπότε αυτό θα ήταν πολύ πιο σκούρο αν το χρησιμοποιούσα φρέσκο. Επίσης, δεν χρησιμοποίησα κανένα άρωμα ή προθεραπείες.

Έβαψα επίσης αυτά τα υπολείμματα για να δω πώς θα έπαιρνε το τσάι άλλους τύπους υφασμάτων.

Επέλεξα να δουλέψω με αρκετά λεπτές κλωστές γιατί οραματιζόμουν ένα τραχύ, αλλά λεπτό ύφασμα. Δεν ήθελα να φτιάξω ένα χοντροκομμένο τελικό προϊόν, ούτε να φτιάξω τοίχο ή χαλί. Χρησιμοποίησα υλικά που είχα ήδη στο απόρρητό μου, όλα φθηνά. Διάλεξα έναν κώνο από βαμβακερή κλωστή για το στημόνι τις κλωστές της βάσης που τρέχουν πάνω κάτω). Και για το υφάδι (τα νήματα που υφαίνονται): ένα φυσικό, αλεύκαστο βαμβάκι ή λινό. ένα πιο χοντρό, γρατσουνισμένο κίτρινο μαλλί που επίσης προερχόταν από χωνάκι, και βαμβάκι που είχα βάψει πρόσφατα με χρησιμοποιημένα υπολείμματα τσαγιού rooibos.

Χρησιμοποίησα εργαλεία που βρέθηκαν γύρω από το σπίτι: ένα παλιό χάρακα για να λειτουργεί ως διαχωριστικό στο κάτω μέρος του αργαλειού, μια ξύλινη χτένα για να σπρώχνει το νήμα/νήμα του υφαδιού προς τα κάτω και έναν ξύλινο χάρτινο φάκελο για να λειτουργεί ως ραβδί υπόστεγου (ένα αντικείμενο που υφαίνεται στην κορυφή για να ανοίξτε ένα κενό ανάμεσα στις κλωστές για να κάνετε την ύφανση λίγο πιο εύκολη. Χρησιμοποίησα επίσης μια βελόνα από μεταλλικό νήμα. Κάνω πολλές ραφές και έχω μια συλλογή από βελόνες σε σχεδόν κάθε σχήμα και μέγεθος που μπορείτε να φανταστείτε.

Αλίμονο, η ύφανση δεν εξελίχθηκε όπως αναμενόταν. Έπλεξα εκείνες τις κλωστές σφιχτά, διάολε, αλλά όταν ήρθε η ώρα να βγάλω το κομμάτι από τον αργαλειό, ήταν χαλαρό και τσαλακωμένο, όχι το δομημένο κομμάτι υφάσματος που είχα οραματιστεί. [See image at top of page.]

Αλλά το να μαθαίνεις κάνοντας είναι μια διαδικασία που προκαλεί αποτυχία και τυχαία. Πάντα ήμουν πρακτικός. Διαβάζω και βλέπω βίντεο, αλλά ποτέ δεν ακολουθώ τις οδηγίες όπως δίνονται. Ποτέ των ποτών. Αντίθετα, ο εγκέφαλός μου παίρνει τις πληροφορίες και αρχίζει αμέσως να αυτοσχεδιάζει. Τι θα γινόταν αν έκανα αυτό αντί για εκείνο; Τι θα συμβεί αν αντικαταστήσω σε αυτό το υλικό ή συστατικό αντί για αυτά που αναφέρονται; Δεν νομίζω ότι έχω ακολουθήσει κατά γράμμα μια συνταγή (φαγητό, χειροτεχνία ή άλλο) στη ζωή μου, εκτός από τις συνταγές της δικής μου κατασκευής που έπρεπε να δοκιμαστούν και να επανεξεταστούν για δημοσίευση. Έτσι ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μου. Στα 46 μου το αποδέχομαι κυρίως αυτό για τον εαυτό μου, αλλά μερικές φορές παλεύω με το πόσο πιο δύσκολο και χρονοβόρο μπορεί να κάνει τα πράγματα, τη δουλειά, τη ζωή. Η αντίληψη είναι ότι η τήρηση των κανόνων και η παραμονή σε ένα προκαθορισμένο μάθημα θα ήταν ευκολότερο. Νομίζω ότι ρεαλιστικά, δεδομένης της κουλτούρας στην οποία ζούμε, στις περισσότερες περιπτώσεις, η τήρηση των κανόνων θα ήταν «πιο εύκολο». Θα με έκανε όμως και δυστυχία.

Στην περίπτωση της κατασκευής αυτής της ύφανσης, ήξερα ότι η χρήση λεπτών κλωστών θα επέστρεφε για να με δαγκώσει. Αυτοί οι τύποι αρχαρίων αργαλειών/ κιτ προτείνουν να χρησιμοποιείτε πιο χοντρά νήματα επειδή είναι φτιαγμένα με ευρύτερους χώρους για αδέξια, πιο αργά χέρια που μόλις ξεκινούν και δεν έχουν αναπτύξει ακόμη δεξιότητες ή ρυθμό. Οι κλωστές μου ήταν πολύ πιο λεπτές από αυτές που υποδεικνύονταν, και δεδομένου ότι τα κενά μεταξύ των νημάτων στημονιού ήταν φαρδιά, θα σήμαινε ότι το τελικό ύφασμα θα ήταν πολύ πιο ανοιχτό και θα ταλαντευόταν μόλις απομακρυνθεί από τη δομή του πλαισίου. Ήξερα ότι θα ήταν πιο ασφαλές να παραμείνω με τα υλικά και τις οδηγίες που έδωσα στην τάξη που είχα ακολουθήσει. Αλλά το έκανα πάντως. Γιατί είμαι πεισματάρης και έπρεπε να το ξέρω μόνος μου.

Η ύφανση, όπως οι περισσότερες χειροποίητες τέχνες από ίνες, είναι αργή, ειδικά όταν εργάζεστε με λεπτές κλωστές. Αλλά έμαθα μερικά πράγματα στη διαδικασία, οπότε ενώ το τελικό αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, δεν ήταν εντελώς άκαρπο.

1. Δεν ξέρω πραγματικά πώς να χρησιμοποιήσω αυτόν τον αργαλειό. Όπως είπα, δεν υπήρχαν οδηγίες και δεν μπορούσα να βρω κάποια ειδικά για έναν αργαλειό σαν αυτόν (με ρυθμιζόμενους μεταλλικούς στύλους) στο διαδίκτυο, οπότε έκανα κάποιες υποθέσεις με βάση την αρχική ύφανση που υπήρχε ακόμα πάνω του και μετά αυτοσχεδίασα. Υπέθεσα ότι χρησιμοποιείτε τους πόλους για να καθορίσετε τα όρια της ύφανσής σας και ότι υποστηρίζουν τα πλαϊνά, ώστε να μπορείτε να υφάνετε πιο σφιχτά από ό,τι όταν το στημόνι είναι η άκρη. Δεν μπορούσα να σκεφτώ άλλη χρήση τους, καθώς το πλαίσιο από μόνο του ήταν δομικά σταθερό και δεν απαιτούσε περαιτέρω υποστήριξη. Αυτό αποδείχθηκε αλήθεια. Ωστόσο, όταν έβγαλα την ύφανση, ήταν εξαιρετικά χαλαρή στα πλαϊνά γιατί το μέταλλο ήταν χοντρό και ξεπερνούσε τα όρια των άκρων του στημονιού. Τα χαλαρά κενά εκατέρωθεν σε συνδυασμό με τα μεγάλα κενά ανάμεσα στις κλωστές στημονιού έκαναν την υπόλοιπη ύφανση να χαλαρώσει παντού, γι‘ αυτό και γρήγορα έγινε πολύ χαλαρή και άμορφη παρά την προσεκτική μου ύφανση.

2. Δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσω τόσο λεπτή κλωστή. Τα κενά μεταξύ των χορδών στημονιού ήταν πολύ μεγάλα για τη λεπτότητα της χορδής. Θα έπρεπε να έχει χρησιμοποιήσει χοντρό νήμα. Και πάλι, η χρήση των μεταλλικών πόλων ως στήριγμα δεν λειτούργησε με το λεπτό νήμα, αλλά μπορεί να λειτουργούσε με πιο χοντρό νήμα. Ή μήπως δεν έπρεπε να ασχοληθώ καθόλου με τους μεταλλικούς στύλους. Αλλά για τι άλλο μπορεί να είναι;

3. Αν θέλω να φτιάξω ύφασμα με λεπτή κλωστή, θα χρειαστεί να φτιάξω τον δικό μου αργαλειό από ξύλινο σκελετό ή φορείο από καμβά και καρφιά (υπάρχουν αμέτρητα σεμινάρια στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου ενός στο βίντεο Creativebug που έθεσα παραπάνω). Μια άλλη εύκολη επιλογή είναι οι καρφίτσες αργαλειοί, οι οποίοι μπορεί να είναι μικρές καρφίτσες κολλημένες σε μια πλακέτα πυρήνα αφρού ή μόνιμα κολλημένες σε ένα μικρό πλαίσιο. Οποιαδήποτε από τις δύο επιλογές θα μου έδινε τον έλεγχο της απόστασης του στημονιού, και με έναν αργαλειό με καρφίτσα, μπορείτε επίσης να ελέγξετε το συνολικό σχήμα του αργαλειού. Αλλά δεν είχα στη διάθεσή μου σανίδα με πυρήνα αφρού εκείνη τη στιγμή και το να φτιάξω έναν αργαλειό για την πρώτη μου πραγματική προσπάθεια στην ύφανση, ένιωσα περισσότερη δουλειά από ό,τι ήμουν έτοιμος να επενδύσω.

4. Ίσως θα έπρεπε να επιμείνω στη ραφή. Το κάνω εδώ και δεκαετίες. Είναι μυϊκή μνήμη σε αυτό το σημείο και ξέρω πώς να το κάνω καλά. Έχω πολλά έργα εν κινήσει ως έχουν. Τούτου λεχθέντος, έχω μια εκτεταμένη αίσθηση περιέργειας και μου αρέσει να μαθαίνω νέα πράγματα. Και για κάποιο λόγο η ύφανση συνεχίζει να με καλεί λέγοντας, Γκέιλα, ξέρεις ότι θέλεις να περάσετε αμέτρητες, κουραστικές ώρες καμπουριασμένοι πάνω από έναν αργαλειό χειραγωγώντας λεπτές, λεπτές κλωστές ανάμεσα σε άλλα νήματα. Τι να μην αγαπάς σε αυτό;

Έχω μάθει μέσα από τα λάθη μου και το τελικό προϊόν μου είναι κάπως ελκυστικό με έναν ευάλωτο τρόπο χριστουγεννιάτικου δέντρου Charlie Brown, αλλά μπορεί να μου πάρει λίγο χρόνο για να δημιουργήσω το νεύρο (και την ενέργεια) για να επιστρέψω στο άλογο υφαντικής πάλι!